Toyota C-hr jest na pewno jednym z ciekawszych crossoverów na rynku. Oryginalnie wygląda, jest bezawaryjna, a z dwulitrowym silnikiem benzynowym i inżynierią hybrydową dobrze też jeździ. Czy jest coś jeszcze?
Jest już też długo na rynku, ale nie oznacza to, że się zestarzała. Projekt nadwozia był na tyle oryginalny, że po tylu latach nadal cieszy oko. Inaczej jest troszkę w środku, ale można stwierdzić, że C-hr zdobyła swoją popularność w kraju nad Wisłą.
Niecodziennie podejście do hybrydy
Toyota swoje hybrydy pielęgnuje już od dawna, ale dopiero niedawno wchodzi w świat aut z większymi bateriami. Testowany C-hr nie jest hybrydą plug-in, a tą klasyczną. Ma jednak pod maską dość duży motor, który nie kojarzy się z oszczędnością. Mianowicie jest to dwulitrowa jednostka benzynowa wzmocniona małym silnikiem elektrycznym. Łącznie samochód ma aż 184 KM i jak na tak małe nadwozie wystarczają aż nadto.
Wystarczy spojrzeć na osiągi, które pomimo wirtualnego automatu CVT nie są złe. Do pierwszej setki samochód rozpędza się w okolicach 8 sekund. Prędkość maksymalna na poziomie 180 km/h może już nie powala, ale to jednak auto z miejskim przeznaczeniem.
W Toyocie pojawił się tryb elektryczny, ale akumulator jest na tyle niewielki, że bezemisyjna jazda możliwa jest przez 1-2 km i to tylko w odpowiednich warunkach. Lepiej więc komputerowi zostawić zarządzanie zgromadzoną energią, którą uzyskujemy choćby przez hamowanie.
Ciosana karoseria
W 2022 ten model Toyoty przeszedł facelifting, ale bardziej widać to we wnętrzu. Na zewnątrz pojawiły się choćby nowe felgi lub kolory lakieru. Jednym z nich jest ten fiolet, który pojawił się na testowym egzemplarzu i pięknie kontrastuje z czarnym dachem i innymi dodatkami. Samochód jest też w wersji GR Sport więc w nadwoziu zauważymy inne zderzaki czy spoiler przy klapie bagażnika. Ciekawe są też dwukolorowe 18-calowe koła, które na pewno odbierają trochę komfortu, ale dodają wizualnego smaczku.
Poza tym sam projekt jest atrakcyjny – mała powierzchnia okien, nieszablonowa karoseria pełna nierównych przetłoczeń i niewielkie reflektory do siebie pasują i wyróżniają się na ulicy. A to spora sztuka, bo nadwozie tego samochodu nie jest ogromne.
W środku trochę oldschoolowo
Odświeżenie modelu sprawiło, że w aucie pojawiły się nowe multimedia i to w sumie najważniejsza zmiana. Kilkucalowy wyświetlacz ma proste grafiki, lecz bardzo czytelne. Dotykowym ekranem obsłużycie nawigację, ustawienia auta, łączność z telefonem lub dobre audio od JBL.
Poza tym to stary projekt sprzed 6 lat, który jest ciemny i nie jest tak nowoczesny jak choćby karoseria. Widać w nim azjatyckie pochodzenie, zwłaszcza po niektórych przyciskach lub po analogowych zegarach za cienkim wieńcem kierownicy.
Jeśli chodzi o miejsce, to C-hr nie jest wielkim autem. Z tyłu raczej miejsce dla dzieci lub bagaży, ale dorośli do 1,8 m też raczej nie będą narzekać. Wielki nie jest też bagażnik, chociaż 380 litrów pojemności na papierze robi wrażenie. Mały jest jednak otwór załadunku, a wyższy jego próg może utrudniać korzystanie.
Jest CVT, ale biedy nie ma
Siadając za kierownicę i pamiętając inne Toyoty trochę obawiałem się dynamiki, ale ten C-hr przyjemnie mnie zaskoczył. Głównie chodziło o wirtualną przekładnię automatyczną, która zazwyczaj nie ma za wysokiej oceny użytkowników. Po prostu w dynamicznej jeździe skrzynia ta jest dość głośna i działa dość specyficznie. Co ciekawe, w tej specyfikacji silnikowej duet automatu i kierowcy może się dogadać, a nawet na trasie autem jeździ się bardzo przyjemnie.
Dlaczego? Ponieważ auto wstaje od dołu i przyspiesza liniowo. Dlatego też idealnie pasuje do miasta, gdzie szybko się rozpędza lub nawet na autostradę. Oczywiście przy prędkościach powyżej 130 km/h samochód traci już impet, ale do tych wartości jest naprawdę nieźle. To przyjemna niespodzianka.
Jeśli chodzi o zawieszenie i układ kierowniczy – Toyota jest raczej miękka i komfortowa z przeznaczeniem typowo miejskim. Dzięki temu jest zwrotna i idealnie komponuje się z drobnymi uliczkami i ciasnymi parkingami.
Atrakcyjne spalanie C-hr
To co najważniejsze jest w tej hybrydzie, to spalanie auta. Toyota C-hr w takiej formie jest naprawdę ekonomiczna i oszczędna zarówno w mieście, jak i poza nim. Średnio potrzebuje 6 litrów, które zazwyczaj się nie zmieniają niezależnie od otoczenia naszej jazdy. Zrobiłem Toyotą prawie 1000 kilometrów po różnych rodzajach dróg, więc potwierdzam opinie, że ten japoński producent potrafi w hybrydy.
Ceny C-hr
Zaglądając do cennika Toyoty mamy do wyboru dwie opcje silnikowe. Słabsza 1,8-litrowa zaczyna się od 121 tysięcy złotych, która kończy się na 146 tysięcy złotych. Nasza mocniejsza odmiana rozpoczyna się od kwoty 138 tysięcy złotych. Sportowa opcja o nazwie GR Sport to wydatek okolic 20 tysięcy złotych więcej, a egzemplarz ze zdjęć posiadał jeszcze trochę dodatków, więc cena jeszcze bardziej urosła. Mniej więcej do okolic 180 tysięcy złotych.
I patrząc na auto pod tym kątem trzeba przyznać, że już tak atrakcyjnie nie jest. Takie kwoty to dość sporo jak za miejskiego crossovera. Z drugiej strony ostatni T-roc ze słabszym silnikiem wcale sporo tańszy nie był.
Wracając jednak do samego samochodu, Toyota C-hr w takiej opcji przyjemnie mnie zaskoczyła i jako miejskie auto spisuje się wyśmienicie. Zwłaszcza pod względem spalania, ale Toyota zawsze rządziła pod tym względem, więc na przestrzeni lat w kolejnym modelu to potwierdza.
Konrad Stopa
Zdjęcia Toyota C-hr:
Dane techniczne Toyota C-hr:
Silnik: R4, benzynowy, hybryda
Pojemność: 1987 cm³
Moc: 184 KM
Maksymalny moment obrotowy: 190 NM
Skrzynia biegów: eCVT, 1-biegowa
Napęd: przedni
0-100 km/h: 8,2 s.
V-max: 180 km/h
Cena: od 156 tysięcy złotych