Test: Jaguar XE P300 HSE AWD – indywidualizm pełen charakteru

Wśród marek premium w klasie średniej niemieccy producenci bardzo skutecznie oblegają czołowe pozycje w rankingach sprzedażowych. W ich cieniu od wielu lat czai się Jaguar, który wraz z modelem XE walczy o urwanie swojego kawałka tortu.

Brytyjska szkoła designu

W tej klasie niemieccy przedstawiciele nie oddają swoich pozycji od lat, jednak za ich plecami trwa naprawdę ciekawa walka. Poza Jaguarem znajdziemy tutaj jeszcze kilku innych reprezentantów takich jak chociażby Volvo S60, Alfa Romeo Giulia, czy Lexus IS choć ten ostatni na razie wyjechał z Europy i nie za bardzo chce do niej wrócić. Rynek jest wiec naprawdę mocno nasycony i aby na nim zabłysnąć trzeba się czymś wyróżnić.

Warto przeczytać

Test: Volkswagen ID.5 GTX – elektryczne GTI?

Test: Ford Explorer – duch zza oceanu

Trudne Wybory: Opel Astra – stara vs nowa

Jaguar stawia na styl i charakter. Model XE pojawił się na rynku w 2015 roku. Przez ten czas dorobił się jednego liftingu, który upodobnił jego design do sportowego F–Type. Zadziorne spojrzenie i proporcje klasyczne dla samochodu z napędem na tylną oś z długą maską i kabiną przesunięta mocno ku tyłowi sprawiają, że XE jest chyba jednym z najlepiej wyglądających samochodów w klasie. Co ważne, lifting w znaczącym stopniu poprawił wygląd tyłu, który ma teraz znacznie więcej polotu i nie wygląda jakby był narysowany od niechcenia. Sportowy charakter najmniejszego sedana w gamie Jaguara podkreślany jest dodatkowo przez pakiet stylistyczny Black, gdzie wszystkie detale i emblematy zostały pokryte błyszcząca czernią. Świetnie współgra to z czerwonym lakierem Caldera Red i obiecuje naprawdę wiele. Z cała pewnością Jaguara nie pomylicie z niczym innym na drodze – samochód ma swój indywidualny styl, którzy przyciąga na ulicy wiele spojrzeń.

Nowoczesność ubrana w klasyczne linie

Pierwsze wrażenie po zajęciu miejsca wewnątrz jest dosyć specyficzne. Z początku czujemy się tu nieco przytłoczeni i osaczeni przez cały kokpit. Wrażenie otaczania jest tutaj dodatkowo potęgowane przez ciągnącą się przez całą szerokość deski linię płynnie przechodzącą w kierunku drzwi, która na środku została okraszona stosownym logotypem oraz wyraźnie zaznaczonymi przetłoczeniami maski widocznymi z pozycji kierowcy. Stylistycznie Jaguar podąża własną i nieco inna ścieżką niż pozostali reprezentanci tej klasy. Proste kształty łączą się z cała masą ekranów i nowoczesnych rozwiązań.

Głównym ekranem jest oczywiście ten do obsługi wszystkich ustawień samochodu oraz multimediów. Jego przekątna wynosi równe 10 – cali, a w środku skrywa on całkiem przyjemny w obsłudze i przejrzysty system multimedialny z czytelnymi grafikami i całą masą ustawień. Na całe szczęście został on wklejony w ogólną linie deski i nie wystaje ponad nią. Zaraz pod nim znalazł się drugi wyświetlacz, który zastępuje panel od klimatyzacji. Pomiędzy dwoma pokrętłami znajdziemy ekran, z poziomu którego mamy dostęp do ustawień klimatyzacji. Ciekawym i zaskakująco praktycznym rozwiązaniem jest przypisanie kilku różnych funkcji do wspominanych przed chwilą fizycznych pokręteł. Za ich pomocą możemy sterować temperaturą lub intensywnością podgrzewania foteli. Ten po stronie kierowcy ma jeszcze możliwość regulacji siły nawiewu. Wystarczy nacisnąć lub pociągnąć pokrętło by wywołać konkretną funkcję. Ostatni z ekranów znalazł się za kierownicą by zastąpić nam fizyczne zegary. Ma on 12 cali i nie brakuje w nim całej masy motywów, komputer pokładowy jest rozbudowany, a wszystkie dane przekazywane w czytelny sposób.

Pomimo tak sporej ilości nowoczesnych rozwiązań wnętrze sprawia wrażenie bardzo analogowego. Obsługa jest prosta i intuicyjna, a materiały i jakość ich montażu stoją na naprawdę bardzo wysokim poziomie. Oczywiście w dolnych partiach deski znajdziemy kilka twardszych plastików, ale żaden z nich nie wydaje z sobie niepożądanych dźwięków.

Wnętrze nie rozpieszcza ilością miejsca

Osoby zajmujące miejsce w przedniej części kabiny nie będą narzekały na brak miejsca w jakiejkolwiek płaszczyźnie. Fotele da się opuścić bardzo nisko, co z perspektywy kierowcy pozwala zająć idealną pozycję za kierownicą. Sama kierownica ma niesamowicie szeroki zakres regulacji w obu kierunkach podobnie jak i fotele. Z tyłu jest już niestety nieco gorzej i ciaśniej. Miejsca może tu brakować nie tylko nad głową ale także w okolicy nóg czy stóp, których to nie da wsunąć się pod przednie fotele. Pasażer zajmujący środkowe miejsce skazany jest na wysoki tunel środkowy.

Bagażnik w XE ma pojemność 394 litrów. Nie jest to jakaś oszałamiająca wartość zwłaszcza, że funkcjonalność całej tej przestrzeni jest mocno ograniczana przez wąski otwór załadunkowy. Dodatkowo jakość wykończenia kufra pozostawia sporo do życzenia. Jego górna część to po prostu goła blacha. Szkoda, że nie pokuszono się o osłonięcie jej jakimiś plastikami bo poza tym iż wygląda to mało estetycznie to dodatkowo zwiększa ryzyko uszkodzenia bagażu o jakieś wystające elementy. W tej klasie spodziewałbym się większego przywiązania uwagi do takich detali.

Układ jezdny to najmocniejsza strona nowego XE

Jak wspominałem, Jaguar swym wyglądem obiecuj naprawdę wiele i po ruszeniu z miejsca okazuje się, że dotrzymuje on danego słowa. Muszę przyznać, że sposób w jaki XE połyka kolejne kilometry był dla mnie sporym zaskoczeniem. Samochód jest niesamowicie zwarty i responsywny. Układ kierowniczy pracuje z przyjemnym oporem i jest chirurgicznie wręcz precyzyjny. Ogólnie sprawia on wrażenie jakby był wspomagany hydraulicznie a nie elektrycznie. Ilość informacji zwrotnych z jego strony mogę porównać do poziomu jaki prezentują najlepsze hot-hatche czy samochody typowo sportowe.

Zawieszenie jest sztywne aczkolwiek przez większość czasu podczas codziennej eksploatacji w mieście czy na trasie nie bywa uciążliwe. Nie jest ono bezsensownie twarde i nawet na większych dziurach nie pojawia się efekt dobijania. Choć czasami zdarza mu się niezbyt zgrabnie przejechać przez krótkie, poprzeczne nierówności, to w ogólnym rozrachunku stanowi chyba idealny kompromis pomiędzy sportem a komfortem. Podczas dynamicznej jazdy świetnie radzi sobie z utrzymaniem samochodu na zadanym torze jazdy. Nadwozie trzymane jest w ryzach i nie wychyla się praktycznie w ogóle nawet przy niezbyt przemyślanych manewrach. Swoim stylem prowadzenia XE przypomina mi bardzo mocno starą serię 3 E90 od BMW. Pomimo oparcia wielu rozwiązań na elektronice, Jaguar sprawia wrażenie bardzo analogowego i angażującego. Wiem, że zabrzmi to dosyć trywialnie, ale podczas jazdy czuć pewne połączenie samochodu z kierowcą. Aluminiowa konstrukcja i nisko osadzony środek ciężkości potęgują uczucie przyklejenia samochodu do nawierzchni. Dodatkowo rozmiary samego nadwozia sprawiają, że jest to auto uszyte niemal na miarę i idealnie wpasowuje się w moje upodobania.

Solidne połączenie mocnego silnika ze skutecznym napędem

Topowa odmiana modelu XE o oznaczeniu P300 napędzana jest czterocylindrowym, turbodoładowanym motorem o pojemności dwóch litrów. Jak sama nazwa wskazuje może on pochwalić się mocą 300 KM oraz momentem obrotowym na poziomie 400 Nm. Jednostka pracuje bardzo kulturalnie, choć „na zimno” słychać z jej okolic kilka dziwnych dźwięków. Całość połączono z 8 – biegowym automatem produkcji ZF-a, który jest naprawdę solidną konstrukcją. Skrzynia pracuje bardzo przewidywalnie i chętnie korzysta z wysokiego momentu obrotowego jednostki napędowej, który dostępny jest w bardzo szerokim zakresie. Jaguarowi naprawdę nie brakuje dynamiki ani chęci do jazdy – pierwsza „setka” pęka tu po 5,9 sekundy, a prędkość maksymalna została elektronicznie ograniczona do 250 km/h. W każdym trybie jazdy przekładnia nie cierpi na problemy z opóźnieniami, a w trybie sportowym jest naprawdę żwawa.

Moc przekazywana jest tutaj na obie osie. Do napędu także nie mam większych zastrzeżeń. Jego skuteczność mogłem przetestować w górach. Trochę śniegu, temperatury oscylujące w okolicy zera i letnie opony nie stanowiły dla Jaguara większego problemu. Przez większość czasu napęd faworyzuje tylną oś dzięki czemu da się XF-em poszaleć na winklach, jednak w późniejszej fazie łuku potrafi pojawić się lekka i szybka do skorygowania podsterowność. Na „suchym” trakcji jest pod dostatkiem, a napęd bardzo sprawnie radzi sobie z rozdzielaniem mocy i momentu pomiędzy osiami.

W dłuższych trasach XE nie męczy swoim charakterem. Kabina został bardzo dobrze odizolowana od szumu opływającego powietrza podobnie jak i nadkola, a opcjonalny system audio Meridian potrafi uprzyjemnić każdą godzinne spędzoną w samochodzie nawet pomimo tego iż w testowanym egzemplarzu miała ona problemy z utrzymaniem jednostajnego poziomu głośności.

Dwulitrowa jednostka napędowa nie należy do wybitnie oszczędnych ale też nie jest przesadnie „paliwożerna”. Spokojna jazda w trasie z prędkościami do 120 km/h pozwala osiągnąć wyniki na poziomie 8 litrów. Jazda autostradą z maksymalną dopuszczalną prędkością sprawia, że Jaguar zaczyna potrzebować już prawie 10 litrów na każde 100 kilometrów. Przy 120 km/h komputer pokładowych pokazywał wartości w granicach 8,7 litra. W mieście jest niestety najsłabiej – przy małym ruchu i lekkiej nodze da się zejść do 11 litrów. W każdych innych warunkach trzeba przygotować się niestety na 13-14 litrów.

Brytyjczycy się cenią

Cennik najmniejszego sedana w gamie Brytyjczyków otwiera kwota 226 500 zł za wersję R-Dynamic S. Co ciekawe za tą kwotę możemy wybrać 2 – litowego diesla o mocy 204 KM lub benzynę o tej samej pojemności i mocy 250 KM. Testowana przez nas topowa odmiana startuje z poziomu 297 500 zł, jednak po dorzuceniu kilku opcji finalna cena tego egzemplarza zatrzymała się na poziomie 318 220 zł.

W odniesieniu do konkurencji XE na pewno nie jest najtańszą opcją. Plasuje się on raczej na końcu skali będąc droższym od chociażby Alfy Romeo, jednak w zamian dostajemy znacznie więcej charakteru i doskonałe właściwości jezdne. Szkoda, że Jaguar nadal pozostaje w tle swej konkurencji bo to bardzo dopracowany i przemyślany samochód dostępny z szeroką gamą jednostek napędowych i bogatym wyposażeniem. Pomimo bardzo indywidualnego stylu XE jest samochodem naprawdę wszechstronnym i użytecznym w praktycznie każdych warunkach.

Jakub Głąb