Konstruowanie samochodów od wielu lat polega na wykorzystywaniu dwóch podstawowych koncepcji napędu – tylnego oraz przedniego. Obie formy mają swoich zwolenników, jak i przeciwników. Oba rozwiązania posiadają wady i zalety. Tylny napęd jest historycznie starszy, a przedni jest bardziej współczesny.
BUDOWA DWÓCH RODZAJÓW NAPĘDÓW
Klasyczny rodzaj napędu, inaczej zwany tylnym, opiera się na wykorzystaniu wzdłużnego umieszczenia silnika nad osią przednią. Jest dołączony bezpośrednio do skrzyni biegów, połączonej wałem przegubowym z główną przekładnią, która wprawia w ruch tylne koła za pomocą półosi o równej długości.
Z kolei napęd na przód posiada dwa warianty. Pierwszy polega na tym, że silnik ustawiony jest wzdłużnie przed osią przednią a skrzynią biegów. Drugi wykorzystuje poprzeczne umieszczenie zblokowanego zespołu napędowego przed osią przednią. Oba rozwiązania wprawiają w ruch koła frontowej osi za pomocą półosi.
WADY I ZALETY TYLNEGO UKŁADU NAPĘDOWEGO
Układ napędowy tylny jest oddzielony od sterowania pojazdem i to jego bardzo wielki plus. Dzięki temu można z łatwością manewrować samochodem i bardzo łatwe jest np. wychodzenie z poślizgu. Jest to możliwe na skutek nieskomplikowanej konstrukcji, która nie przenosi sił. To, że jest on skierowany na koła tylne, sprzyja również oponom, które zużywają się równomiernie i uzyskują wyższe przebiegi na skutek ogumienia. Tego typu rozwiązanie w mniejszym stopniu obciąża zawieszenie, zaś drgania silnika są bardzo łatwo wytłumiane. W związku z tym samochód z taką opcją jest bardzo wytrzymały i długowieczny. W kontekście bezpieczeństwa to podłużne umieszczenie silnika wpływa tu bardzo korzystnie na ukształtowanie przedniej strefy zgniotu.
W przypadku wad tylnego układu często mówi się o tym, że gdy tego typu pojazdem podróżują dwie osoby, tył jest zbyt mało obciążony, co zmniejsza siłę napędową auta. Ponadto użytkownicy zwracają uwagę na pewnie niedogodności związane z zależnościami wymiarowymi (chodzi tu o niekorzystną proporcję długości wnętrza do długości całego pojazdu).
WADY I ZALETY PRZEDNIEGO UKŁADU NAPĘDOWEGO
Zwolennicy przedniego układu napędowego zwracają uwagę na większą przestrzeń dla pasażerów oraz większy bagażnik w porównaniu do aut posiadających klasyczny napęd. Podkreśla się również lepszy komfort jazdy uzyskiwany dzięki zwiększaniu rozstawu osi pojazdu przy braku zwiększania jego całkowitej długości. Ponadto koła pojazdu z przednią opcją są zawsze dobrze obciążone, niezależnie od ilości pasażerów, co wpływa na to, że samochód dobrze się spisuje w każdych warunkach drogowych. Oprócz tego jest to rozwiązanie korzystne z punktu widzenia bezpieczeństwa, gdyż zbiornik paliwa jest umieszczony przed osią tylną, co daje możliwość kształtowania bezpiecznej tylnej strefy zgniotu.
Wśród wad tego rozwiązania wymienia się mało miejsca w komorze silnika, co utrudnia dostęp do zespołów. Oprócz tego użytkownicy podkreślają wyczuwalne drgania na kole kierownicy, które są skutkiem niezrównoważonych kół oraz błędnych kształtów opon. Przedni układ napędu jest jednak bardziej niedogodny dla serwisantów i konstruktorów niż dla przeciętnego użytkownika.
Oba rozwiązania reprezentują dwa przeciwne bieguny. Wady i zalety obu opcji wynikają z odmiennych koncepcji napędu. Przedni układ jest o wiele lepszy do samochodów popularnych, w których zwraca się uwagę na koszty wytwarzania. Z kolei tylny, klasyczny chętniej jest stosowany w konstrukcjach wymagających dużej mocy i pojemności napędowych jednostek. Jeżeli chodzi o techniki wychodzenia z poślizgu, to o wiele lepiej spisuje się tu rozwiązanie przednie. W układzie tylnym często obciążenie jest nierównomiernie rozłożone i wychodzenie z poślizgu wymaga ogromnych umiejętności kierowcy w kwestii manewrowania autem. W przypadku awarii samochodu na drodze, niezależnie od rodzaju jego napędu, warto pamiętać o programach pomocy kierowcom.
Źródło: https://www.mazda.pl/