Dostałeś wezwanie od straży miejskiej i chciałbyś się z tego wymigać, korzystając z jednej z wielu firm pomagających w takich sprawach? Nie radzę, o czym gorzko się przekonałem…
Sprawa wygląda tak. Parkujesz samochód w niedozwolonym miejscu, a po powrocie za wycieraczką swojego auta znajdujesz wezwanie do straży miejskiej, na którym jest napisane, że do dnia tego i tego, w godzinach takich i takich masz się stawić, gdyż jesteś podejrzany o wykroczenie drogowe. To jeszcze nie jest mandat, a jedynie wezwanie na rozmowę ze strażnikiem miejskim. Rozmowę, podczas której, jeżeli się przyznasz, zostanie na Ciebie nałożony mandat w wysokości od 50 do 500 zł. O tym dlaczego warto iść i się dogadać napiszę za chwilę.
Jeszcze kilka lat temu takie wezwanie wyrzucało się do kosza i zapominało o sprawie – kiedyś brak stawiennictwa był powodem do umorzenia sprawy. Dowodów na to, kto zostawił ten samochód nie było, a straż miejska była „za krótka”, żeby sprawę prowadzić. Przepisy się jednak zmieniły i teraz, po wyroku Trybunału Konstytucyjnego, straż miejska, jeśli nie stawisz się na wezwanie, wyśle pocztą tzw. quiz, na którym będzie określona kwota mandatu, która zostanie nałożona na Ciebie lub wskazanego sprawcę. Mylne jest przeświadczenie, że brak odpowiedzi na to pismo lub odpisanie, że SM nie może wymagać przyznania się do popełnienie wykroczenia, bo to niezgodne z Konstytucją, spowoduje odstąpienie od wymierzenia kary. W takim przypadku, SM skieruje sprawę do sądu, a tam na 90 % przegrasz sprawę i przyjdzie Ci zapłacić naprawdę konkretne pieniądze.
We wrześniu 2014 roku zostawiłem samochód na ulicy Domaniewskiej, w popularnym Mordorze, na miejscu, które udawało mi się zajmować przez rok, dzień w dzień, o ile byłem przed godziną ósmą rano. Musicie wiedzieć, że znalezienie miejsca po godzinie ósmej na terenie dawnego przemysłowego Mokotowa jest niemożliwe. Miejsc jest jak na lekarstwo, a samochodów tysiące – większość zostawiana jest nieprawidłowo na trawnikach, w błocie, często nawet na środku ulicy (w końcu Polak spieszy się do pracy). Straż miejska ma co tam robić, ale mnie się zawsze udawało. Znalazłem sobie bowiem miejsce na ślepym chodniku, tuż za pasami, więc wydawało mi się, że nikomu nie będę przeszkadzał. Nie było tam zakazu, nie stałem bezpośrednio na jezdni, więc zakaz parkowania w promieniu 10 metrów od skrzyżowania również mnie nie dotyczył, nie tarasowałem też pasów. Słowem idealne miejsce, zawsze rano wolne i blisko od budynku, w którym pracowałem (fot.). Pewnego dnia, dwóch spóźnialskich kierowców postanowiło pójść jednak o krok dalej, niestety za daleko. Pozostawili oni swoje samochody za mną, na środku trawnika. Ktoś wezwał służby, SM przyjechała i z rozpędu ukarała także mnie…
Musicie wiedzieć, że poczuwam się do winy, wiem, że zaparkowałem źle, ale w ferworze porannego pośpiechu usprawiedliwiałem się, a setki patroli policji i straży miejskiej, które codziennie przejeżdżały koło mojego samochodu nawet w jego stronę nie patrząc – po przeciwnej stronie ulicy były miejsca ze znakiem odholowywanie, wystarczyło tam zostawić samochód na 5 minut, żeby zniknął, więc strażnicy mieli co robić i kim się interesować – tylko mnie w tym usprawiedliwianiu umacniały. Pewnego dnia, po interwencji Auto Świata, którego redakcja znajduje się w budynku widocznym na zdjęciu, znak jednak zniknął i straż miejska zaczęła czepiać się kogo tylko się dało.
Po tym jak znalazłem wezwanie za szybą swojego auta, postanowiłem je wyrzucić i o sprawie zapomnieć. W końcu, po co iść i się przyznawać? Po mniej więcej 3 miesiącach dostałem pismo ze wspomnianym „quizem” (A. przyznaję się, B. nie przyznaję się, wskazuję winnego). W internecie krążyło mnóstwo porad na temat tego, co można zrobić w takiej sytuacji. Skorzystałem więc z tego, co daje elektroniczna skarbnica wiedzy i wysłałem pismo przygotowane przez jedną z wiodących firm pomagających ludziom w takich sytuacjach.
Pismo brzmiało mniej więcej tak – wiem, że napisane jest w sposób urągający zasadom poprawnej polszczyzny, ale skoro działało, zmieniłem tylko trochę szyk zdania i wysłałem… (!) Tu dodam jeszcze, że rozmawiałem z koleżanką, która pracuje w sądzie – jest asystentką sędziego i sama wnioski o ukaranie wypełnia – która powiedziała, że w każdym piśmie wysyłanym na podstawie wzorów znalezionych w internecie powielają się te same błędy formalne.
Po kolejnych dwóch miesiącach dostałem pismo od straży miejskiej, że sprawę kierują do sądu. Odpowiedziałem na nie kolejnym pismem z elektronicznej skarbnicy wiedzy, ale nie zmieniło to niestety niczego w mojej sytuacji. Sprawa trafiła do sądu, a ja zacząłem liczyć już tylko na to, że zdąży się przedawnić (2 lata). Niestety, wczoraj otrzymałem wyrok w sprawie, oczywiście zaoczny. Werdykt sądu to 800 zł i 130 zł kosztów sądowych (sąd może zasądzić nawet 5 tys. zł grzywny). Razem, bagatela, płatne przed świętami 930 zł!!!
Teraz wyjaśnię dlaczego warto, w przypadku znalezienia kwitka za szybą, pójść do SM i się dogadać. Mniej więcej 3 miesiące po mojej przygodzie ze strażą, siostra mojej dziewczyny również dostała takie wezwanie, z tym że ona złamała dwa zakazy: parkowania i wjazdu. Postanowiła pójść od razu do strażników, grzecznie porozmawiać i załatwić sprawę nie czekając na to, aż sami przyślą pismo „z quizem”. Okazało się, że strażnik – ludzki człowiek – nałożył na nią mandat w wysokości 50 zł…
Podsumowując, jeśli znajdziesz za szybą wezwanie, a wiesz, ze jesteś winny, to idź się dogaduj. Jeśli się nie dogadałeś i dostałeś „quiz”, to kwotę, którą proponuje SM zapłać. Nie korzystaj z pomocy – najczęściej również płatnej – firm, które działają po omacku, bo skończysz jak ja. Mogę oczywiście się odwołać od tego wyroku, ale nie mam pewności na jakiego trafię sędziego, a ten zawsze może być bardziej restrykcyjny w działaniu. Na tym etapie dochodzenie straży miejskiej i to, kto prowadził danego dnia samochód nikogo już nie obchodzi.
agier